convenio
Latin
Etymology
From con- (“with, together”) + veniō (“come”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈu̯e.ni.oː/, [kɔnˈu̯ɛnioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈve.ni.o/, [koɱˈvɛːnio]
Verb
conveniō (present infinitive convenīre, perfect active convēnī, supine conventum); fourth conjugation
- I convene, assemble, meet together.
- I accost.
- I fit, am suited.
- I am agreed upon
- Synonyms: concordō, condīcō, cōnsentiō, assentiō, concurrō, congruō, cōnstō, pangō
- Antonyms: dissideō, dissentiō, variō, abhorreō, discordō, recusō
- convenit inter omnes ut ― it is agreed by all that
Conjugation
Conjugation of conveniō (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conveniō | convenīs | convenit | convenīmus | convenītis | conveniunt |
imperfect | conveniēbam | conveniēbās | conveniēbat | conveniēbāmus | conveniēbātis | conveniēbant | |
future | conveniam | conveniēs | conveniet | conveniēmus | conveniētis | convenient | |
perfect | convēnī | convēnistī | convēnit | convēnimus | convēnistis | convēnērunt, convēnēre | |
pluperfect | convēneram | convēnerās | convēnerat | convēnerāmus | convēnerātis | convēnerant | |
future perfect | convēnerō | convēneris | convēnerit | convēnerimus | convēneritis | convēnerint | |
passive | present | convenior | convenīris, convenīre | convenītur | convenīmur | convenīminī | conveniuntur |
imperfect | conveniēbar | conveniēbāris, conveniēbāre | conveniēbātur | conveniēbāmur | conveniēbāminī | conveniēbantur | |
future | conveniar | conveniēris, conveniēre | conveniētur | conveniēmur | conveniēminī | convenientur | |
perfect | conventus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | conventus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | conventus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conveniam | conveniās | conveniat | conveniāmus | conveniātis | conveniant |
imperfect | convenīrem | convenīrēs | convenīret | convenīrēmus | convenīrētis | convenīrent | |
perfect | convēnerim | convēnerīs | convēnerit | convēnerīmus | convēnerītis | convēnerint | |
pluperfect | convēnissem | convēnissēs | convēnisset | convēnissēmus | convēnissētis | convēnissent | |
passive | present | conveniar | conveniāris, conveniāre | conveniātur | conveniāmur | conveniāminī | conveniantur |
imperfect | convenīrer | convenīrēris, convenīrēre | convenīrētur | convenīrēmur | convenīrēminī | convenīrentur | |
perfect | conventus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | conventus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | convenī | — | — | convenīte | — |
future | — | convenītō | convenītō | — | convenītōte | conveniuntō | |
passive | present | — | convenīre | — | — | convenīminī | — |
future | — | convenītor | convenītor | — | — | conveniuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | convenīre | convēnisse | conventūrum esse | convenīrī | conventum esse | conventum īrī | |
participles | conveniēns | — | conventūrus | — | conventus | conveniendus, conveniundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
conveniendī | conveniendō | conveniendum | conveniendō | conventum | conventū |
Derived terms
- convena
- conveniēns
- convenienter
- convenientia
- conventīcius
- conventiō/ cōntiō
- conventō
- conventum
- conventus
- disconveniō
Related terms
Related terms
- adveniō
- antēveniō
- circumveniō
- contraveniō
- conventīcium
- conventiōnālis
- conventiuncula
- dēveniō
- ēveniō
- interveniō
- inveniō
- obveniō
- perveniō
- praeveniō
- prōveniō
- reveniō
- subveniō
- superveniō
- transveniō
- veniō
- ventitō
- ventō
Descendants
- Asturian: convenir
- Catalan: convenir
- English: convene
- French: convenir
- Friulian: convignî
- Italian: convenire
- Occitan: convenir, convendre, convénguer
- Old French: covenir
- Old Portuguese: convĩir
- Galician: convir
- Portuguese: convir
- Romanian: conveni, cuveni
- Sicilian: cummèniri
- Spanish: convenir
- Venetian: convegner, convegnir, scovignir
References
- “convenio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “convenio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- convenio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to collect together at one spot: in unum locum convenire, confluere
- how is this consistent? how are we to reconcile this...: quī convenit?
- to meet a person (accidentally or intentionally) and talk with him: convenire aliquem
- the accounts balance: ratio alicuius rei constat (convenit, par est)
- to meet for elections: comitiis (Abl.) convenire
- peace is concluded on condition that..: pax convenit in eam condicionem, ut...
- to collect together at one spot: in unum locum convenire, confluere
Spanish
Etymology
Pseudo-Latinism, as if from *convenium. Compare Latin conventum (“pact, agreement, treaty”) and Spanish convenir (“to agree”); both from Latin conveniō.
Pronunciation
- IPA(key): /komˈbenjo/ [kõmˈbe.njo]
- Rhymes: -enjo
- Syllabification: con‧ve‧nio
Noun
convenio m (plural convenios)
- agreement
- Synonym: acuerdo
- covenant
- (diplomacy) convention (an international agreement)
Derived terms
- Convenios de Ginebra
Related terms
- convenir
Further reading
- “convenio”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014