contionarius
Latin
Etymology
cōntiō (“assembly”) + -ārius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /koːn.ti.oːˈnaː.ri.us/, [koːn̪t̪ioːˈnäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kon.t͡si.oˈna.ri.us/, [kɔnt̪͡s̪iɔˈnäːrius]
Adjective
cōntiōnārius (feminine cōntiōnāria, neuter cōntiōnārium); first/second-declension adjective
- of or suited to an assembly of the people
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōntiōnārius | cōntiōnāria | cōntiōnārium | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāria | |
Genitive | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāriī | cōntiōnāriōrum | cōntiōnāriārum | cōntiōnāriōrum | |
Dative | cōntiōnāriō | cōntiōnāriō | cōntiōnāriīs | ||||
Accusative | cōntiōnārium | cōntiōnāriam | cōntiōnārium | cōntiōnāriōs | cōntiōnāriās | cōntiōnāria | |
Ablative | cōntiōnāriō | cōntiōnāriā | cōntiōnāriō | cōntiōnāriīs | |||
Vocative | cōntiōnārie | cōntiōnāria | cōntiōnārium | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāria |
References
- contionarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- contionarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers