addykcja
See also: addykcją
Polish
Alternative forms
- addykcya (Pre-reform orthography (1816))
Etymology
Learned borrowing from Latin addictiō. First attested in 1701–1750.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /adˈdɨk.t͡sja/
- Rhymes: -ɨkt͡sja
- Syllabification: ad‧dyk‧cja
Noun
addykcja f
- (obsolete) bestowal, charity, act of giving away
Declension
Declension of addykcja
| singular | |
|---|---|
| nominative | addykcja |
| genitive | addykcji |
| dative | addykcji |
| accusative | addykcję |
| instrumental | addykcją |
| locative | addykcji |
| vocative | addykcjo |
References
- Danuta Lankiewicz (21.11.2019), “ADDYKCJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “addykcja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7