adduktor
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin adductor.[1] First attested in 1882.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /adˈduk.tɔr/
Audio (file) - Rhymes: -uktɔr
- Syllabification: ad‧duk‧tor
Noun
adduktor m inan
- (anatomy) adductor (a muscle which draws a limb or part of the body toward the middle line of the body, or closes extended parts of the body; -- opposed to abductor)
- Synonym: przywodziciel
- Coordinate terms: abduktor, odwodziciel
- Hypernym: mięsień
Declension
Declension of adduktor
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adduktor | adduktory |
| genitive | adduktora | adduktorów |
| dative | adduktorowi | adduktorom |
| accusative | adduktor | adduktory |
| instrumental | adduktorem | adduktorami |
| locative | adduktorze | adduktorach |
| vocative | adduktorze | adduktory |
Related terms
nouns
- addukcja
- addukt
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Przegląd lekarski: wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego, 1882, page 540
Further reading
- adduktor in Polish dictionaries at PWN
- adduktor in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego