contestatar
Romanian
Etymology
From French contestataire
Adjective
contestatar m or n (feminine singular contestatară, masculine plural contestatari, feminine and neuter plural contestatare)
- objecting, contesting, anti-establishment
Declension
Declension of contestatar
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | contestatar | contestatară | contestatari | contestatare | ||
definite | contestatarul | contestatara | contestatarii | contestatarele | |||
genitive/ dative | indefinite | contestatar | contestatare | contestatari | contestatare | ||
definite | contestatarului | contestatarei | contestatarilor | contestatarelor |