contamino
See also: contaminó and contaminò
Catalan
Verb
contamino
- first-person singular present indicative form of contaminar
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /konˈta.mi.no/
- Rhymes: -amino
- Hyphenation: con‧tà‧mi‧no
Verb
contamino
- first-person singular present indicative of contaminare
Anagrams
- Monticano, montanico
Latin
Etymology
con- + *tāmen + -ō; probably for *tagmen, derived from the root of tangō (Proto-Indo-European *teh₂g-).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈtaː.mi.noː/, [kɔn̪ˈt̪äːmɪnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈta.mi.no/, [kon̪ˈt̪äːmino]
Verb
contāminō (present infinitive contāmināre, perfect active contāmināvī, supine contāminātum); first conjugation
- I touch, bring into contact
- I corrupt, contaminate, defile, stain, pollute
Conjugation
Conjugation of contāminō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | contāminō | contāminās | contāminat | contāmināmus | contāminātis | contāminant |
imperfect | contāminābam | contāminābās | contāminābat | contāminābāmus | contāminābātis | contāminābant | |
future | contāminābō | contāminābis | contāminābit | contāminābimus | contāminābitis | contāminābunt | |
perfect | contāmināvī | contāmināvistī | contāmināvit | contāmināvimus | contāmināvistis | contāmināvērunt, contāmināvēre | |
pluperfect | contāmināveram | contāmināverās | contāmināverat | contāmināverāmus | contāmināverātis | contāmināverant | |
future perfect | contāmināverō | contāmināveris | contāmināverit | contāmināverimus | contāmināveritis | contāmināverint | |
passive | present | contāminor | contāmināris, contāmināre | contāminātur | contāmināmur | contāmināminī | contāminantur |
imperfect | contāminābar | contāminābāris, contāminābāre | contāminābātur | contāminābāmur | contāminābāminī | contāminābantur | |
future | contāminābor | contāmināberis, contāminābere | contāminābitur | contāminābimur | contāminābiminī | contāminābuntur | |
perfect | contāminātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | contāminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | contāminātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | contāminem | contāminēs | contāminet | contāminēmus | contāminētis | contāminent |
imperfect | contāminārem | contāminārēs | contāmināret | contāminārēmus | contāminārētis | contāminārent | |
perfect | contāmināverim | contāmināverīs | contāmināverit | contāmināverīmus | contāmināverītis | contāmināverint | |
pluperfect | contāmināvissem | contāmināvissēs | contāmināvisset | contāmināvissēmus | contāmināvissētis | contāmināvissent | |
passive | present | contāminer | contāminēris, contāminēre | contāminētur | contāminēmur | contāminēminī | contāminentur |
imperfect | contāminārer | contāminārēris, contāminārēre | contāminārētur | contāminārēmur | contāminārēminī | contāminārentur | |
perfect | contāminātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | contāminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | contāminā | — | — | contāmināte | — |
future | — | contāminātō | contāminātō | — | contāminātōte | contāminantō | |
passive | present | — | contāmināre | — | — | contāmināminī | — |
future | — | contāminātor | contāminātor | — | — | contāminantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | contāmināre | contāmināvisse | contāminātūrum esse | contāminārī | contāminātum esse | contāminātum īrī | |
participles | contāmināns | — | contāminātūrus | — | contāminātus | contāminandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
contāminandī | contāminandō | contāminandum | contāminandō | contāminātum | contāminātū |
Derived terms
- contāminābilis
- contāminātiō
- contāminātor
- contāminātus
- contāminātus
- incontāminābilis
Descendants
- → Catalan: contaminar
- → English: contaminate
- → French: contaminer
- → Italian: contaminare
- → Portuguese: contaminar
- → Spanish: contaminar
References
- “contamino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “contamino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- contamino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be tainted with vice: vitiis, sceleribus contaminari or se contaminare (Off. 3. 8. 37)
- to be tainted with vice: vitiis, sceleribus contaminari or se contaminare (Off. 3. 8. 37)
Portuguese
Verb
contamino
- first-person singular present indicative of contaminar
Spanish
Verb
contamino
- first-person singular present indicative of contaminar