constituo
Latin
Etymology
From con- (“with”) + statuō (“set up; establish”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈsti.tu.oː/, [kõːˈs̠t̪ɪt̪uoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈsti.tu.o/, [konˈst̪iːt̪uo]
Verb
cōnstituō (present infinitive cōnstituere, perfect active cōnstituī, supine cōnstitūtum); third conjugation
- I place, put, locate, lay
- Synonyms: ponō, colloco, loco, statuo, sisto, figo, struō, impono, defigo
- I set up, establish, constitute, found
- I build, erect, construct
- Synonyms: aedificō, exaedificō, inaedificō, struō, cōnstruō, condō, compōnō, fundō, statuō, exstruō, mōlior
- (military) I line up, deploy, order
- I deliberate, decide, resolve
- Synonyms: statuō, cernō, dēcernō, parō, placeō
- I nominate, appoint, elect
- Synonyms: designo, assigno, demando, mando, delego, lego, discribo, ordino, addico
Conjugation
Conjugation of cōnstituō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnstituō | cōnstituis | cōnstituit | cōnstituimus | cōnstituitis | cōnstituunt |
imperfect | cōnstituēbam | cōnstituēbās | cōnstituēbat | cōnstituēbāmus | cōnstituēbātis | cōnstituēbant | |
future | cōnstituam | cōnstituēs | cōnstituet | cōnstituēmus | cōnstituētis | cōnstituent | |
perfect | cōnstituī | cōnstituistī | cōnstituit | cōnstituimus | cōnstituistis | cōnstituērunt, cōnstituēre | |
pluperfect | cōnstitueram | cōnstituerās | cōnstituerat | cōnstituerāmus | cōnstituerātis | cōnstituerant | |
future perfect | cōnstituerō | cōnstitueris | cōnstituerit | cōnstituerimus | cōnstitueritis | cōnstituerint | |
passive | present | cōnstituor | cōnstitueris, cōnstituere | cōnstituitur | cōnstituimur | cōnstituiminī | cōnstituuntur |
imperfect | cōnstituēbar | cōnstituēbāris, cōnstituēbāre | cōnstituēbātur | cōnstituēbāmur | cōnstituēbāminī | cōnstituēbantur | |
future | cōnstituar | cōnstituēris, cōnstituēre | cōnstituētur | cōnstituēmur | cōnstituēminī | cōnstituentur | |
perfect | cōnstitūtus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | cōnstitūtus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | cōnstitūtus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnstituam | cōnstituās | cōnstituat | cōnstituāmus | cōnstituātis | cōnstituant |
imperfect | cōnstituerem | cōnstituerēs | cōnstitueret | cōnstituerēmus | cōnstituerētis | cōnstituerent | |
perfect | cōnstituerim | cōnstituerīs | cōnstituerit | cōnstituerīmus | cōnstituerītis | cōnstituerint | |
pluperfect | cōnstituissem | cōnstituissēs | cōnstituisset | cōnstituissēmus | cōnstituissētis | cōnstituissent | |
passive | present | cōnstituar | cōnstituāris, cōnstituāre | cōnstituātur | cōnstituāmur | cōnstituāminī | cōnstituantur |
imperfect | cōnstituerer | cōnstituerēris, cōnstituerēre | cōnstituerētur | cōnstituerēmur | cōnstituerēminī | cōnstituerentur | |
perfect | cōnstitūtus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | cōnstitūtus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | cōnstitue | — | — | cōnstituite | — |
future | — | cōnstituitō | cōnstituitō | — | cōnstituitōte | cōnstituuntō | |
passive | present | — | cōnstituere | — | — | cōnstituiminī | — |
future | — | cōnstituitor | cōnstituitor | — | — | cōnstituuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | cōnstituere | cōnstituisse | cōnstitūtūrum esse | cōnstituī | cōnstitūtum esse | cōnstitūtum īrī | |
participles | cōnstituēns | — | cōnstitūtūrus | — | cōnstitūtus | cōnstituendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
cōnstituendī | cōnstituendō | cōnstituendum | cōnstituendō | cōnstitūtum | cōnstitūtū |
Derived terms
- cōnstitūtiō
- cōnstitūtum
- cōnstitūtus
Related terms
- cōnstitūtiōnārius
- cōnstitūtōrius
Descendants
- Albanian: kushtetuta
- Catalan: constituir
- English: constitute
- French: constituer
- Italian: costituire
- Portuguese: constituir
- Romanian: constitui
- Spanish: constituir
References
- constituo in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- “constituo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “constituo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- constituo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to finish, complete, fulfil, accomplish a thing: finem imponere, afferre, constituere alicui rei
- to set up a statue in some one's honour: statuam alicui ponere, constituere
- to determine the nature and constitution of the subject under discussion: constituere, quid et quale sit, de quo disputetur
- to set a limit to a thing: modum facere, statuere, constituere alicui rei or alicuius rei
- to impose fixed limitations: fines certos terminosque constituere
- to take up one's abode in a place, settle down somewhere: sedem ac domicilium (fortunas suas) constituere alicubi
- to fix a price for a thing: pretium alicui rei statuere, constituere (Att. 13. 22)
- to build, found a city: oppidum constituere, condere
- to give the state a constitution: rem publicam constituere
- to make laws (of a legislator): leges scribere, facere, condere, constituere (not dare)
- to establish some one as king, tyrant: aliquem regem, tyrannum constituere
- to found a colony: coloniam constituere (Leg. Agr. 1. 5. 16)
- to ordain as punishment that..: hanc poenam constituere in aliquem, ut...
- to decree the penalty of death: supplicium alicui decernere, in aliquem constituere
- to fix a day for the engagement: diem pugnae constituere (B. G. 3. 24)
- to draw up forces in battle-order: aciem (copias, exercitum) instruere or in acie constituere
- to make fast boats to anchors: naves (classem) constituere (in alto)
- to finish, complete, fulfil, accomplish a thing: finem imponere, afferre, constituere alicui rei
Portuguese
Verb
constituo
- first-person singular present indicative of constituir