constatare
See also: constataré
Italian
Alternative forms
- costatare
Etymology
Borrowed from French constater.
Pronunciation
- IPA(key): /kon.staˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: con‧sta‧tà‧re
Verb
constatàre (first-person singular present constàto or cònstato, first-person singular past historic constatài, past participle constatàto, auxiliary avére)
- (transitive) to certify, ascertain
- (transitive) to see, observe, notice, note
Conjugation
Conjugation of constatàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | constatàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | constatàndo | |||
present participle | constatànte | past participle | constatàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | constàto, cònstato | constàti, cònstati | constàta, cònstata | constatiàmo | constatàte | constàtano, cònstatano |
imperfect | constatàvo | constatàvi | constatàva | constatavàmo | constatavàte | constatàvano |
past historic | constatài | constatàsti | constatò | constatàmmo | constatàste | constatàrono |
future | constaterò | constaterài | constaterà | constaterémo | constateréte | constaterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | constaterèi | constaterésti | constaterèbbe, constaterébbe | constaterémmo | constateréste | constaterèbbero, constaterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | constàti, cònstati | constàti, cònstati | constàti, cònstati | constatiàmo | constatiàte | constàtino, cònstatino |
imperfect | constatàssi | constatàssi | constatàsse | constatàssimo | constatàste | constatàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
constàta, cònstata | constàti, cònstati | constatiàmo | constatàte | constàtino, cònstatino | ||
negative imperative | nonconstatàre | non constàti, non cònstati | non constatiàmo | non constatàte | non constàtino, non cònstatino |
Related terms
- constatazione
Anagrams
- canestrato, cartonaste, constaterà, costernata, nastroteca
Romanian
Etymology
constata + -re
Noun
constatare f (plural constatări)
- observation
Declension
Declension of constatare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) constatare | constatarea | (niște) constatări | constatările |
genitive/dative | (unei) constatări | constatării | (unor) constatări | constatărilor |
vocative | constatare, constatareo | constatărilor |
Spanish
Verb
constatare
- first/third-person singular future subjunctive of constatar