constatar
Catalan
Etymology
From French constater.
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /kons.təˈta/
- (Central) IPA(key): /kuns.təˈta/
- (Valencian) IPA(key): /kons.taˈtaɾ/
- Homophone: constatà
Verb
constatar (first-person singular present constato, past participle constatat)
- (transitive) to verify, confirm
- Synonyms: comprovar, verificar, confirmar, corroborar
Conjugation
infinitive | constatar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | constatant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | constatat | constatada | |||||
plural | constatats | constatades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | constato | constates | constata | constatem | constateu | constaten | |
imperfect | constatava | constataves | constatava | constatàvem | constatàveu | constataven | |
future | constataré | constataràs | constatarà | constatarem | constatareu | constataran | |
preterite | constatí | constatares | constatà | constatàrem | constatàreu | constataren | |
conditional | constataria | constataries | constataria | constataríem | constataríeu | constatarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | constati | constatis | constati | constatem | constateu | constatin | |
imperfect | constatés | constatessis | constatés | constatéssim | constatéssiu | constatessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | constata | constati | constatem | constateu | constatin |
Derived terms
- constatació
Further reading
- “constatar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “constatar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “constatar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “constatar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from French constater.[1][2]
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõs.taˈta(ʁ)/ [kõs.taˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõs.taˈta(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõʃ.taˈta(ʁ)/ [kõʃ.taˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõs.taˈta(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /kõʃ.tɐˈtaɾ/
- Hyphenation: cons‧ta‧tar
Verb
constatar (first-person singular present constato, first-person singular preterite constatei, past participle constatado)
- (transitive) to verify
- Synonyms: comprovar, verificar
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | constatar | |||||
Personal | constatar | constatares | constatar | constatarmos | constatardes | constatarem |
Gerund | ||||||
constatando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | constatado | constatados | ||||
Feminine | constatada | constatadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | constato | constatas | constata | constatamos | constatais | constatam |
Imperfect | constatava | constatavas | constatava | constatávamos | constatáveis | constatavam |
Preterite | constatei | constataste | constatou | constatamos1, constatámos2 | constatastes | constataram |
Pluperfect | constatara | constataras | constatara | constatáramos | constatáreis | constataram |
Future | constatarei | constatarás | constatará | constataremos | constatareis | constatarão |
Conditional | ||||||
constataria | constatarias | constataria | constataríamos | constataríeis | constatariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | constate | constates | constate | constatemos | constateis | constatem |
Imperfect | constatasse | constatasses | constatasse | constatássemos | constatásseis | constatassem |
Future | constatar | constatares | constatar | constatarmos | constatardes | constatarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | constata | constate | constatemos | constatai | constatem | |
Negative (não) | não constates | não constate | não constatemos | não constateis | não constatem |
1Brazil.
2Portugal.
Quotations
For quotations using this term, see Citations:constatar.
References
- “constatar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “constatar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From French constater.
Pronunciation
- IPA(key): /konstaˈtaɾ/ [kõns.t̪aˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: cons‧ta‧tar
Verb
constatar (first-person singular present constato, first-person singular preterite constaté, past participle constatado)
- (transitive) to verify, confirm
- Synonyms: verificar, comprobar
Conjugation
infinitive | constatar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | constatando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | constatado | constatada | |||||
plural | constatados | constatadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | constato | constatastú constatásvos | constata | constatamos | constatáis | constatan | |
imperfect | constataba | constatabas | constataba | constatábamos | constatabais | constataban | |
preterite | constaté | constataste | constató | constatamos | constatasteis | constataron | |
future | constataré | constatarás | constatará | constataremos | constataréis | constatarán | |
conditional | constataría | constatarías | constataría | constataríamos | constataríais | constatarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | constate | constatestú constatésvos2 | constate | constatemos | constatéis | constaten | |
imperfect (ra) | constatara | constataras | constatara | constatáramos | constatarais | constataran | |
imperfect (se) | constatase | constatases | constatase | constatásemos | constataseis | constatasen | |
future1 | constatare | constatares | constatare | constatáremos | constatareis | constataren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | constatatú constatávos | constate | constatemos | constatad | constaten | ||
negative | no constates | no constate | no constatemos | no constatéis | no constaten |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive constatar | |||||||
dative | constatarme | constatarte | constatarle, constatarse | constatarnos | constataros | constatarles, constatarse | |
accusative | constatarme | constatarte | constatarlo, constatarla, constatarse | constatarnos | constataros | constatarlos, constatarlas, constatarse | |
with gerund constatando | |||||||
dative | constatándome | constatándote | constatándole, constatándose | constatándonos | constatándoos | constatándoles, constatándose | |
accusative | constatándome | constatándote | constatándolo, constatándola, constatándose | constatándonos | constatándoos | constatándolos, constatándolas, constatándose | |
with informal second-person singular tú imperative constata | |||||||
dative | constátame | constátate | constátale | constátanos | not used | constátales | |
accusative | constátame | constátate | constátalo, constátala | constátanos | not used | constátalos, constátalas | |
with informal second-person singular vos imperative constatá | |||||||
dative | constatame | constatate | constatale | constatanos | not used | constatales | |
accusative | constatame | constatate | constatalo, constatala | constatanos | not used | constatalos, constatalas | |
with formal second-person singular imperative constate | |||||||
dative | constáteme | not used | constátele, constátese | constátenos | not used | constáteles | |
accusative | constáteme | not used | constátelo, constátela, constátese | constátenos | not used | constátelos, constátelas | |
with first-person plural imperative constatemos | |||||||
dative | not used | constatémoste | constatémosle | constatémonos | constatémoos | constatémosles | |
accusative | not used | constatémoste | constatémoslo, constatémosla | constatémonos | constatémoos | constatémoslos, constatémoslas | |
with informal second-person plural imperative constatad | |||||||
dative | constatadme | not used | constatadle | constatadnos | constataos | constatadles | |
accusative | constatadme | not used | constatadlo, constatadla | constatadnos | constataos | constatadlos, constatadlas | |
with formal second-person plural imperative constaten | |||||||
dative | constátenme | not used | constátenle | constátennos | not used | constátenles, constátense | |
accusative | constátenme | not used | constátenlo, constátenla | constátennos | not used | constátenlos, constátenlas, constátense |
Further reading
- “constatar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014