constablu
Romanian
Etymology
Borrowed from English constable.
Noun
constablu m (plural constabli)
- constable
Declension
Declension of constablu
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) constablu | constabluul | (niște) constabli | constablii |
genitive/dative | (unui) constablu | constabluului | (unor) constabli | constablilor |
vocative | constabluule | constablilor |
References
- constablu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN