conspicio
Latin
Etymology
From con- + speciō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈspi.ki.oː/, [kõːˈs̠pɪkioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈspi.t͡ʃi.o/, [konˈspiːt͡ʃio]
Verb
cōnspiciō (present infinitive cōnspicere, perfect active cōnspexī, supine cōnspectum); third conjugation iō-variant
- I watch, observe, look at with admiration or close attention, gaze upon, contemplate.
- Synonyms: observō, servō, spectō, cū̆stōdiō, intueor, animadvertō
- I examine, consider
- Synonyms: aspiciō, lūstrō, perlūstrō, recēnseō, circumspiciō, obeō, īnspiciō, arbitror, cōnsīderō, reputō, exsequor
- (Passive with reflexive value) I attract attention, I am conspicuous, I am visible.
- I comprehend, realize, notice.
- Synonyms: cognosco, nosco, apiscor, teneo, comprehendo, accipio, concipio
Conjugation
Conjugation of cōnspiciō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnspiciō | cōnspicis | cōnspicit | cōnspicimus | cōnspicitis | cōnspiciunt |
imperfect | cōnspiciēbam | cōnspiciēbās | cōnspiciēbat | cōnspiciēbāmus | cōnspiciēbātis | cōnspiciēbant | |
future | cōnspiciam | cōnspiciēs | cōnspiciet | cōnspiciēmus | cōnspiciētis | cōnspicient | |
perfect | cōnspexī | cōnspexistī | cōnspexit | cōnspeximus | cōnspexistis | cōnspexērunt, cōnspexēre | |
pluperfect | cōnspexeram | cōnspexerās | cōnspexerat | cōnspexerāmus | cōnspexerātis | cōnspexerant | |
future perfect | cōnspexerō | cōnspexeris | cōnspexerit | cōnspexerimus | cōnspexeritis | cōnspexerint | |
passive | present | cōnspicior | cōnspiceris, cōnspicere | cōnspicitur | cōnspicimur | cōnspiciminī | cōnspiciuntur |
imperfect | cōnspiciēbar | cōnspiciēbāris, cōnspiciēbāre | cōnspiciēbātur | cōnspiciēbāmur | cōnspiciēbāminī | cōnspiciēbantur | |
future | cōnspiciar | cōnspiciēris, cōnspiciēre | cōnspiciētur | cōnspiciēmur | cōnspiciēminī | cōnspicientur | |
perfect | cōnspectus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | cōnspectus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | cōnspectus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnspiciam | cōnspiciās | cōnspiciat | cōnspiciāmus | cōnspiciātis | cōnspiciant |
imperfect | cōnspicerem | cōnspicerēs | cōnspiceret | cōnspicerēmus | cōnspicerētis | cōnspicerent | |
perfect | cōnspexerim | cōnspexerīs | cōnspexerit | cōnspexerīmus | cōnspexerītis | cōnspexerint | |
pluperfect | cōnspexissem | cōnspexissēs | cōnspexisset | cōnspexissēmus | cōnspexissētis | cōnspexissent | |
passive | present | cōnspiciar | cōnspiciāris, cōnspiciāre | cōnspiciātur | cōnspiciāmur | cōnspiciāminī | cōnspiciantur |
imperfect | cōnspicerer | cōnspicerēris, cōnspicerēre | cōnspicerētur | cōnspicerēmur | cōnspicerēminī | cōnspicerentur | |
perfect | cōnspectus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | cōnspectus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | cōnspice | — | — | cōnspicite | — |
future | — | cōnspicitō | cōnspicitō | — | cōnspicitōte | cōnspiciuntō | |
passive | present | — | cōnspicere | — | — | cōnspiciminī | — |
future | — | cōnspicitor | cōnspicitor | — | — | cōnspiciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | cōnspicere | cōnspexisse | cōnspectūrum esse | cōnspicī | cōnspectum esse | cōnspectum īrī | |
participles | cōnspiciēns | — | cōnspectūrus | — | cōnspectus | cōnspiciendus, cōnspiciundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
cōnspiciendī | cōnspiciendō | cōnspiciendum | cōnspiciendō | cōnspectum | cōnspectū |
Derived terms
- cōnspectiō
- cōnspicuus
References
- conspicio in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- “conspicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conspicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conspicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to make oneself conspicuous: conspici, conspicuum esse aliqua re
- to make oneself conspicuous: conspici, conspicuum esse aliqua re
- conspicio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016