conspiciens
Latin
Etymology
Present participle of cōnspiciō.
Participle
cōnspiciēns m, f, n (genitive cōnspicientis); third declension
- watching; noticing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnspiciēns | cōnspiciēns | cōnspicientēs | cōnspicientia | |
Genitive | cōnspicientis | cōnspicientis | cōnspicientium | cōnspicientium | |
Dative | cōnspicientī | cōnspicientī | cōnspicientibus | cōnspicientibus | |
Accusative | cōnspicientem | cōnspiciēns | cōnspicientēs, cōnspicientīs | cōnspicientia | |
Ablative | cōnspiciente, cōnspicientī1 | cōnspiciente, cōnspicientī1 | cōnspicientibus | cōnspicientibus | |
Vocative | cōnspiciēns | cōnspiciēns | cōnspicientēs | cōnspicientia |
1When used purely as an adjective.