consocio
See also: consociò and consócio
Italian
Etymology 1
From Latin cōnsocius.
Noun
consocio m (plural consoci, feminine consocia)
- partner, fellow member
Verb
consocio
- first-person singular present indicative of consociare
Anagrams
- scociono
Latin
Etymology
From con- + sociō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈso.ki.oː/, [kõːˈs̠ɔkioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈso.t͡ʃi.o/, [konˈsɔːt͡ʃio]
Verb
cōnsociō (present infinitive cōnsociāre, perfect active cōnsociāvī, supine cōnsociātum); first conjugation
- I make common, share.
- Synonyms: partiō, distribuō, tribuō, participō, discrībō, dīvidō, compartior, impertiō
- I associate, join (in), unite, connect.
- Synonyms: colligō, illigō, ligō, cōnserō, coniungō, iungō, iniungō, adalligō, contribuō, contrahō, conciliō
- Antonyms: solvō, absolvō, persolvō, distrahō, dissolvō, rumpō, sēparō
- I agree with
Conjugation
Conjugation of cōnsociō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnsociō | cōnsociās | cōnsociat | cōnsociāmus | cōnsociātis | cōnsociant |
imperfect | cōnsociābam | cōnsociābās | cōnsociābat | cōnsociābāmus | cōnsociābātis | cōnsociābant | |
future | cōnsociābō | cōnsociābis | cōnsociābit | cōnsociābimus | cōnsociābitis | cōnsociābunt | |
perfect | cōnsociāvī | cōnsociāvistī | cōnsociāvit | cōnsociāvimus | cōnsociāvistis | cōnsociāvērunt, cōnsociāvēre | |
pluperfect | cōnsociāveram | cōnsociāverās | cōnsociāverat | cōnsociāverāmus | cōnsociāverātis | cōnsociāverant | |
future perfect | cōnsociāverō | cōnsociāveris | cōnsociāverit | cōnsociāverimus | cōnsociāveritis | cōnsociāverint | |
passive | present | cōnsocior | cōnsociāris, cōnsociāre | cōnsociātur | cōnsociāmur | cōnsociāminī | cōnsociantur |
imperfect | cōnsociābar | cōnsociābāris, cōnsociābāre | cōnsociābātur | cōnsociābāmur | cōnsociābāminī | cōnsociābantur | |
future | cōnsociābor | cōnsociāberis, cōnsociābere | cōnsociābitur | cōnsociābimur | cōnsociābiminī | cōnsociābuntur | |
perfect | cōnsociātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | cōnsociātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | cōnsociātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | cōnsociem | cōnsociēs | cōnsociet | cōnsociēmus | cōnsociētis | cōnsocient |
imperfect | cōnsociārem | cōnsociārēs | cōnsociāret | cōnsociārēmus | cōnsociārētis | cōnsociārent | |
perfect | cōnsociāverim | cōnsociāverīs | cōnsociāverit | cōnsociāverīmus | cōnsociāverītis | cōnsociāverint | |
pluperfect | cōnsociāvissem | cōnsociāvissēs | cōnsociāvisset | cōnsociāvissēmus | cōnsociāvissētis | cōnsociāvissent | |
passive | present | cōnsocier | cōnsociēris, cōnsociēre | cōnsociētur | cōnsociēmur | cōnsociēminī | cōnsocientur |
imperfect | cōnsociārer | cōnsociārēris, cōnsociārēre | cōnsociārētur | cōnsociārēmur | cōnsociārēminī | cōnsociārentur | |
perfect | cōnsociātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | cōnsociātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | cōnsociā | — | — | cōnsociāte | — |
future | — | cōnsociātō | cōnsociātō | — | cōnsociātōte | cōnsociantō | |
passive | present | — | cōnsociāre | — | — | cōnsociāminī | — |
future | — | cōnsociātor | cōnsociātor | — | — | cōnsociantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | cōnsociāre | cōnsociāvisse | cōnsociātūrum esse | cōnsociārī | cōnsociātum esse | cōnsociātum īrī | |
participles | cōnsociāns | — | cōnsociātūrus | — | cōnsociātus | cōnsociandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
cōnsociandī | cōnsociandō | cōnsociandum | cōnsociandō | cōnsociātum | cōnsociātū |
Descendants
- Italian: consociare
- Portuguese: consociar
References
- “consocio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consocio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- consocio in Dizionario Latino, Olivetti
- consocio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Spanish
Noun
consocio m (plural consocios, feminine consocia, feminine plural consocias)
- fellow member
Further reading
- “consocio”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014