consoartă
Romanian
Etymology
From Latin consors
Noun
consoartă f (plural consoarte)
- consort
Declension
Declension of consoartă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) consoartă | consoarta | (niște) consoarte | consoartele |
genitive/dative | (unei) consoarte | consoartei | (unor) consoarte | consoartelor |
vocative | consoartă, consoarto | consoartelor |