consemineus
Latin
Etymology
con- + sēmen + -eus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.seːˈmi.ne.us/, [kõː.seːˈmɪ.ne.ʊs]
Adjective
cōnsēmineus (feminine cōnsēminea, neuter cōnsēmineum); first/second declension
- sown or planted with several kinds of seeds
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsēmineus | cōnsēminea | cōnsēmineum | cōnsēmineī | cōnsēmineae | cōnsēminea | |
Genitive | cōnsēmineī | cōnsēmineae | cōnsēmineī | cōnsēmineōrum | cōnsēmineārum | cōnsēmineōrum | |
Dative | cōnsēmineō | cōnsēmineae | cōnsēmineō | cōnsēmineīs | cōnsēmineīs | cōnsēmineīs | |
Accusative | cōnsēmineum | cōnsēmineam | cōnsēmineum | cōnsēmineōs | cōnsēmineās | cōnsēminea | |
Ablative | cōnsēmineō | cōnsēmineā | cōnsēmineō | cōnsēmineīs | cōnsēmineīs | cōnsēmineīs | |
Vocative | cōnsēminee | cōnsēminea | cōnsēmineum | cōnsēmineī | cōnsēmineae | cōnsēminea |
References
- consemineus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consemineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette