consecuție
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin consecutio.
Noun
consecuție f (plural consecuții)
- consecution
Declension
Declension of consecuție
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) consecuție | consecuția | (niște) consecuții | consecuțiile |
genitive/dative | (unei) consecuții | consecuției | (unor) consecuții | consecuțiilor |
vocative | consecuție, consecuțio | consecuțiilor |
References
- consecuție in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN