consecuturus
Latin
Etymology
Future participle of cōnsequor
Participle
cōnsecuturus m (feminine cōnsecutura, neuter cōnsecuturum); first/second declension
- about to follow or pursue
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsecuturus | cōnsecutura | cōnsecuturum | cōnsecuturī | cōnsecuturae | cōnsecutura | |
Genitive | cōnsecuturī | cōnsecuturae | cōnsecuturī | cōnsecuturōrum | cōnsecuturārum | cōnsecuturōrum | |
Dative | cōnsecuturō | cōnsecuturae | cōnsecuturō | cōnsecuturīs | cōnsecuturīs | cōnsecuturīs | |
Accusative | cōnsecuturum | cōnsecuturam | cōnsecuturum | cōnsecuturōs | cōnsecuturās | cōnsecutura | |
Ablative | cōnsecuturō | cōnsecuturā | cōnsecuturō | cōnsecuturīs | cōnsecuturīs | cōnsecuturīs | |
Vocative | cōnsecuture | cōnsecutura | cōnsecuturum | cōnsecuturī | cōnsecuturae | cōnsecutura |