consauciandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnsauciō.
Participle
cōnsauciandus m (feminine cōnsaucianda, neuter cōnsauciandum); first/second declension
- which is to be wounded
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsauciandus | cōnsaucianda | cōnsauciandum | cōnsauciandī | cōnsauciandae | cōnsaucianda | |
Genitive | cōnsauciandī | cōnsauciandae | cōnsauciandī | cōnsauciandōrum | cōnsauciandārum | cōnsauciandōrum | |
Dative | cōnsauciandō | cōnsauciandae | cōnsauciandō | cōnsauciandīs | cōnsauciandīs | cōnsauciandīs | |
Accusative | cōnsauciandum | cōnsauciandam | cōnsauciandum | cōnsauciandōs | cōnsauciandās | cōnsaucianda | |
Ablative | cōnsauciandō | cōnsauciandā | cōnsauciandō | cōnsauciandīs | cōnsauciandīs | cōnsauciandīs | |
Vocative | cōnsauciande | cōnsaucianda | cōnsauciandum | cōnsauciandī | cōnsauciandae | cōnsaucianda |