conregno
Latin
Etymology
From con- + regno
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈreːɡ.noː/, [kɔnˈreːŋ.noː]
Verb
conrēgnō (present infinitive conrēgnāre, perfect active conrēgnāvī, supine conrēgnātum); first conjugation
- I reign, rule, govern with another
Inflection
Conjugation of conregno (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conrēgnō | conrēgnās | conrēgnat | conrēgnāmus | conrēgnātis | conrēgnant |
imperfect | conrēgnābam | conrēgnābās | conrēgnābat | conrēgnābāmus | conrēgnābātis | conrēgnābant | |
future | conrēgnābō | conrēgnābis | conrēgnābit | conrēgnābimus | conrēgnābitis | conrēgnābunt | |
perfect | conrēgnāvī | conrēgnāvistī | conrēgnāvit | conrēgnāvimus | conrēgnāvistis | conrēgnāvērunt, conrēgnāvēre | |
pluperfect | conrēgnāveram | conrēgnāverās | conrēgnāverat | conrēgnāverāmus | conrēgnāverātis | conrēgnāverant | |
future perfect | conrēgnāverō | conrēgnāveris | conrēgnāverit | conrēgnāverimus | conrēgnāveritis | conrēgnāverint | |
passive | present | conrēgnor | conrēgnāris, conrēgnāre | conrēgnātur | conrēgnāmur | conrēgnāminī | conrēgnantur |
imperfect | conrēgnābar | conrēgnābāris, conrēgnābāre | conrēgnābātur | conrēgnābāmur | conrēgnābāminī | conrēgnābantur | |
future | conrēgnābor | conrēgnāberis, conrēgnābere | conrēgnābitur | conrēgnābimur | conrēgnābiminī | conrēgnābuntur | |
perfect | conrēgnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | conrēgnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | conrēgnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conrēgnem | conrēgnēs | conrēgnet | conrēgnēmus | conrēgnētis | conrēgnent |
imperfect | conrēgnārem | conrēgnārēs | conrēgnāret | conrēgnārēmus | conrēgnārētis | conrēgnārent | |
perfect | conrēgnāverim | conrēgnāverīs | conrēgnāverit | conrēgnāverimus | conrēgnāveritis | conrēgnāverint | |
pluperfect | conrēgnāvissem | conrēgnāvissēs | conrēgnāvisset | conrēgnāvissēmus | conrēgnāvissētis | conrēgnāvissent | |
passive | present | conrēgner | conrēgnēris, conrēgnēre | conrēgnētur | conrēgnēmur | conrēgnēminī | conrēgnentur |
imperfect | conrēgnārer | conrēgnārēris, conrēgnārēre | conrēgnārētur | conrēgnārēmur | conrēgnārēminī | conrēgnārentur | |
perfect | conrēgnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | conrēgnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | conrēgnā | — | — | conrēgnāte | — |
future | — | conrēgnātō | conrēgnātō | — | conrēgnātōte | conrēgnantō | |
passive | present | — | conrēgnāre | — | — | conrēgnāminī | — |
future | — | conrēgnātor | conrēgnātor | — | — | conrēgnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | conrēgnāre | conrēgnāvisse | conrēgnātūrus esse | conrēgnārī | conrēgnātus esse | conrēgnātum īrī | |
participles | conrēgnāns | — | conrēgnātūrus | — | conrēgnātus | conrēgnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
conrēgnāre | conrēgnandī | conrēgnandō | conrēgnandum | conrēgnātum | conrēgnātū |