conraigh
Irish
Etymology
Compare conradh (“agreement, contract; treaty”).
Verb
conraigh (present analytic conraíonn, future analytic conróidh, verbal noun conrú, past participle conraithe)
- (law) contract
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | conraím | conraíonn tú; conraír† | conraíonn sé, sí | conraímid; conraíonn muid | conraíonn sibh | conraíonn siad; conraíd† | a chonraíonn; a chonraíos / a gconraíonn*; a gconraíos* | conraítear |
past | chonraigh mé; chonraíos | chonraigh tú; chonraís | chonraigh sé, sí | chonraíomar; chonraigh muid | chonraigh sibh; chonraíobhair | chonraigh siad; chonraíodar | a chonraigh / ar chonraigh* | conraíodh | |
past habitual | chonraínn / gconraínn‡‡ | chonraíteá / gconraíteᇇ | chonraíodh sé, sí / gconraíodh sé, s퇇 | chonraímis; chonraíodh muid / gconraímis‡‡; gconraíodh muid‡‡ | chonraíodh sibh / gconraíodh sibh‡‡ | chonraídís; chonraíodh siad / gconraídís‡‡; gconraíodh siad‡‡ | a chonraíodh / a gconraíodh* | chonraítí / gconraít퇇 | |
future | conróidh mé; conród; conróchaidh mé† | conróidh tú; conróir†; conróchaidh tú† | conróidh sé, sí; conróchaidh sé, sí† | conróimid; conróidh muid; conróchaimid†; conróchaidh muid† | conróidh sibh; conróchaidh sibh† | conróidh siad; conróid†; conróchaidh siad† | a chonróidh; a chonrós; a chonróchaidh†; a chonróchas† / a gconróidh*; a gconrós*; a gconróchaidh*†; a gconróchas*† | conrófar; conróchar† | |
conditional | chonróinn; chonróchainn† / gconróinn‡‡; gconróchainn†‡‡ | chonrófá; chonróchthᆠ/ gconrófᇇ; gconróchthᆇ‡ | chonródh sé, sí; chonróchadh sé, sí† / gconródh sé, s퇇; gconróchadh sé, s톇‡ | chonróimis; chonródh muid; chonróchaimis†; chonróchadh muid† / gconróimis‡‡; gconródh muid‡‡; gconróchaimis†‡‡; gconróchadh muid†‡‡ | chonródh sibh; chonróchadh sibh† / gconródh sibh‡‡; gconróchadh sibh†‡‡ | chonróidís; chonródh siad; chonróchadh siad† / gconróidís‡‡; gconródh siad‡‡; gconróchadh siad†‡‡ | a chonródh; a chonróchadh† / a gconródh*; a gconróchadh*† | chonrófaí; chonróchthaí† / gconrófa퇇; gconróchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gconraí mé; go gconraíod† | go gconraí tú; go gconraír† | go gconraí sé, sí | go gconraímid; go gconraí muid | go gconraí sibh | go gconraí siad; go gconraíd† | — | go gconraítear |
past | dá gconraínn | dá gconraíteá | dá gconraíodh sé, sí | dá gconraímis; dá gconraíodh muid | dá gconraíodh sibh | dá gconraídís; dá gconraíodh siad | — | dá gconraítí | |
imperative | conraím | conraigh | conraíodh sé, sí | conraímis | conraígí; conraídh† | conraídís | — | conraítear | |
verbal noun | conrú | ||||||||
past participle | conraithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
conraigh | chonraigh | gconraigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |