conpeditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conpediō.
Participle
conpedītus m (feminine conpedīta, neuter conpedītum); first/second declension
- Alternative form of compeditus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conpedītus | conpedīta | conpedītum | conpedītī | conpedītae | conpedīta | |
Genitive | conpedītī | conpedītae | conpedītī | conpedītōrum | conpedītārum | conpedītōrum | |
Dative | conpedītō | conpedītae | conpedītō | conpedītīs | conpedītīs | conpedītīs | |
Accusative | conpedītum | conpedītam | conpedītum | conpedītōs | conpedītās | conpedīta | |
Ablative | conpedītō | conpedītā | conpedītō | conpedītīs | conpedītīs | conpedītīs | |
Vocative | conpedīte | conpedīta | conpedītum | conpedītī | conpedītae | conpedīta |