conluctatio
Latin
Noun
conluctātiō f (genitive conluctātiōnis); third declension
- Alternative form of colluctātiō
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conluctātiō | conluctātiōnēs |
Genitive | conluctātiōnis | conluctātiōnum |
Dative | conluctātiōnī | conluctātiōnibus |
Accusative | conluctātiōnem | conluctātiōnēs |
Ablative | conluctātiōne | conluctātiōnibus |
Vocative | conluctātiō | conluctātiōnēs |