conlaudatio
Latin
Noun
conlaudātiō f (genitive conlaudātiōnis); third declension
- Alternative form of collaudātiō
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conlaudātiō | conlaudātiōnēs |
Genitive | conlaudātiōnis | conlaudātiōnum |
Dative | conlaudātiōnī | conlaudātiōnibus |
Accusative | conlaudātiōnem | conlaudātiōnēs |
Ablative | conlaudātiōne | conlaudātiōnibus |
Vocative | conlaudātiō | conlaudātiōnēs |
References
- conlaudatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers