conjeturar
Portuguese
Alternative forms
- conjecturar (Brazilian)
Etymology
From conjetura + -ar.
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /kõ.ʒɛ.tuˈɾaɾ/
Verb
conjeturar (first-person singular present conjeturo, first-person singular preterite conjeturei, past participle conjeturado) (European spelling)
- (formal, intransitive) to conjecture (to venture an unproven idea)
Conjugation
Conjugation of conjeturar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | conjeturar | |||||
Personal | conjeturar | conjeturares | conjeturar | conjeturarmos | conjeturardes | conjeturarem |
Gerund | ||||||
conjeturando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | conjeturado | conjeturados | ||||
Feminine | conjeturada | conjeturadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | conjeturo | conjeturas | conjetura | conjeturamos | conjeturais | conjeturam |
Imperfect | conjeturava | conjeturavas | conjeturava | conjeturávamos | conjeturáveis | conjeturavam |
Preterite | conjeturei | conjeturaste | conjeturou | conjeturamos1, conjeturámos2 | conjeturastes | conjeturaram |
Pluperfect | conjeturara | conjeturaras | conjeturara | conjeturáramos | conjeturáreis | conjeturaram |
Future | conjeturarei | conjeturarás | conjeturará | conjeturaremos | conjeturareis | conjeturarão |
Conditional | ||||||
conjeturaria | conjeturarias | conjeturaria | conjeturaríamos | conjeturaríeis | conjeturariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | conjeture | conjetures | conjeture | conjeturemos | conjetureis | conjeturem |
Imperfect | conjeturasse | conjeturasses | conjeturasse | conjeturássemos | conjeturásseis | conjeturassem |
Future | conjeturar | conjeturares | conjeturar | conjeturarmos | conjeturardes | conjeturarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | conjetura | conjeture | conjeturemos | conjeturai | conjeturem | |
Negative (não) | não conjetures | não conjeture | não conjeturemos | não conjetureis | não conjeturem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Verb
conjeturar (first-person singular present conjeturo, first-person singular preterite conjeturé, past participle conjeturado)
- to guess; conjecture
- Synonym: adivinar
Conjugation
Conjugation of conjeturar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | conjeturar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | conjeturando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | conjeturado | conjeturada | |||||
plural | conjeturados | conjeturadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | conjeturo | conjeturastú conjeturásvos | conjetura | conjeturamos | conjeturáis | conjeturan | |
imperfect | conjeturaba | conjeturabas | conjeturaba | conjeturábamos | conjeturabais | conjeturaban | |
preterite | conjeturé | conjeturaste | conjeturó | conjeturamos | conjeturasteis | conjeturaron | |
future | conjeturaré | conjeturarás | conjeturará | conjeturaremos | conjeturaréis | conjeturarán | |
conditional | conjeturaría | conjeturarías | conjeturaría | conjeturaríamos | conjeturaríais | conjeturarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | conjeture | conjeturestú conjeturésvos2 | conjeture | conjeturemos | conjeturéis | conjeturen | |
imperfect (ra) | conjeturara | conjeturaras | conjeturara | conjeturáramos | conjeturarais | conjeturaran | |
imperfect (se) | conjeturase | conjeturases | conjeturase | conjeturásemos | conjeturaseis | conjeturasen | |
future1 | conjeturare | conjeturares | conjeturare | conjeturáremos | conjeturareis | conjeturaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | conjeturatú conjeturávos | conjeture | conjeturemos | conjeturad | conjeturen | ||
negative | no conjetures | no conjeture | no conjeturemos | no conjeturéis | no conjeturen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of conjeturar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive conjeturar | |||||||
dative | conjeturarme | conjeturarte | conjeturarle, conjeturarse | conjeturarnos | conjeturaros | conjeturarles, conjeturarse | |
accusative | conjeturarme | conjeturarte | conjeturarlo, conjeturarla, conjeturarse | conjeturarnos | conjeturaros | conjeturarlos, conjeturarlas, conjeturarse | |
with gerund conjeturando | |||||||
dative | conjeturándome | conjeturándote | conjeturándole, conjeturándose | conjeturándonos | conjeturándoos | conjeturándoles, conjeturándose | |
accusative | conjeturándome | conjeturándote | conjeturándolo, conjeturándola, conjeturándose | conjeturándonos | conjeturándoos | conjeturándolos, conjeturándolas, conjeturándose | |
with informal second-person singular tú imperative conjetura | |||||||
dative | conjetúrame | conjetúrate | conjetúrale | conjetúranos | not used | conjetúrales | |
accusative | conjetúrame | conjetúrate | conjetúralo, conjetúrala | conjetúranos | not used | conjetúralos, conjetúralas | |
with informal second-person singular vos imperative conjeturá | |||||||
dative | conjeturame | conjeturate | conjeturale | conjeturanos | not used | conjeturales | |
accusative | conjeturame | conjeturate | conjeturalo, conjeturala | conjeturanos | not used | conjeturalos, conjeturalas | |
with formal second-person singular imperative conjeture | |||||||
dative | conjetúreme | not used | conjetúrele, conjetúrese | conjetúrenos | not used | conjetúreles | |
accusative | conjetúreme | not used | conjetúrelo, conjetúrela, conjetúrese | conjetúrenos | not used | conjetúrelos, conjetúrelas | |
with first-person plural imperative conjeturemos | |||||||
dative | not used | conjeturémoste | conjeturémosle | conjeturémonos | conjeturémoos | conjeturémosles | |
accusative | not used | conjeturémoste | conjeturémoslo, conjeturémosla | conjeturémonos | conjeturémoos | conjeturémoslos, conjeturémoslas | |
with informal second-person plural imperative conjeturad | |||||||
dative | conjeturadme | not used | conjeturadle | conjeturadnos | conjeturaos | conjeturadles | |
accusative | conjeturadme | not used | conjeturadlo, conjeturadla | conjeturadnos | conjeturaos | conjeturadlos, conjeturadlas | |
with formal second-person plural imperative conjeturen | |||||||
dative | conjetúrenme | not used | conjetúrenle | conjetúrennos | not used | conjetúrenles, conjetúrense | |
accusative | conjetúrenme | not used | conjetúrenlo, conjetúrenla | conjetúrennos | not used | conjetúrenlos, conjetúrenlas, conjetúrense |
Related terms
- conjetura f
Further reading
- “conjeturar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014