coniectura
Latin
Etymology
From cōniciō + -tūra.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.i̯ekˈtuː.ra/, [kɔni̯ɛkˈt̪uːrä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kon.jekˈtu.ra/, [konjekˈt̪uːrä]
Noun
coniectūra f (genitive coniectūrae); first declension
- conjecture, guess, conjectural inference
- interpretation (of dreams), divining, soothsaying, prophesying
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | coniectūra | coniectūrae |
Genitive | coniectūrae | coniectūrārum |
Dative | coniectūrae | coniectūrīs |
Accusative | coniectūram | coniectūrās |
Ablative | coniectūrā | coniectūrīs |
Vocative | coniectūra | coniectūrae |
Derived terms
- coniectūrālis
Related terms
- cōniciō
- coniectānea
- coniectārius
- coniectātiō
- coniectiō
- coniectō
- coniector
- coniectrix
- coniectūrāliter
- cōniectus
Descendants
- English: conjecture
- Italian: congettura
- Sardinian: congittura
References
- “coniectura”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- coniectura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to conjecture: coniectura assequi, consequi, aliquid coniectura colligere
- as far as I can guess: quantum ego coniectura assequor, auguror
- to infer by comparison, judge one thing by another: coniecturam alicuius rei facere or capere ex aliqua re
- to judge others by oneself: de se (ex se de aliis) coniecturam facere
- it is a matter of conjecture, supposition: aliquid in coniectura positum est
- it is a matter of conjecture, supposition: aliquid coniectura nititur, continetur (Div. 1. 14. 24)
- to try to conjecture probabilities: probabilia coniectura sequi
- to conjecture: coniectura assequi, consequi, aliquid coniectura colligere