coniectans
Latin
Etymology
Present participle of coniectō.
Participle
coniectāns m or f or n (genitive coniectantis); third declension
- connecting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | coniectāns | coniectāns | coniectantēs | coniectantia | |
Genitive | coniectantis | coniectantis | coniectantium | coniectantium | |
Dative | coniectantī | coniectantī | coniectantibus | coniectantibus | |
Accusative | coniectantem | coniectāns | coniectantēs, coniectantīs | coniectantia | |
Ablative | coniectante, coniectantī1 | coniectante, coniectantī1 | coniectantibus | coniectantibus | |
Vocative | coniectāns | coniectāns | coniectantēs | coniectantia |
1When used purely as an adjective.