conglutinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conglūtinō.
Participle
conglūtinātus m (feminine conglūtināta, neuter conglūtinātum); first/second declension
- glued or cemented together
- invented, devised, contrived
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conglūtinātus | conglūtināta | conglūtinātum | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtināta | |
Genitive | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtinātī | conglūtinātōrum | conglūtinātārum | conglūtinātōrum | |
Dative | conglūtinātō | conglūtinātae | conglūtinātō | conglūtinātīs | conglūtinātīs | conglūtinātīs | |
Accusative | conglūtinātum | conglūtinātam | conglūtinātum | conglūtinātōs | conglūtinātās | conglūtināta | |
Ablative | conglūtinātō | conglūtinātā | conglūtinātō | conglūtinātīs | conglūtinātīs | conglūtinātīs | |
Vocative | conglūtināte | conglūtināta | conglūtinātum | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtināta |