conglobo
See also: conglobò
Italian
Verb
conglobo
- first-person singular present indicative of conglobare
Latin
Etymology
From con- + globus + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkon.ɡlo.boː/, [ˈkɔŋ.ɡɫɔ.boː]
Verb
conglobō (present infinitive conglobāre, perfect active conglobāvī, supine conglobātum); first conjugation
- I gather into a ball
- I accumulate
- I crowd together
Inflection
Conjugation of conglobo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conglobō | conglobās | conglobat | conglobāmus | conglobātis | conglobant |
imperfect | conglobābam | conglobābās | conglobābat | conglobābāmus | conglobābātis | conglobābant | |
future | conglobābō | conglobābis | conglobābit | conglobābimus | conglobābitis | conglobābunt | |
perfect | conglobāvī | conglobāvistī | conglobāvit | conglobāvimus | conglobāvistis | conglobāvērunt, conglobāvēre | |
pluperfect | conglobāveram | conglobāverās | conglobāverat | conglobāverāmus | conglobāverātis | conglobāverant | |
future perfect | conglobāverō | conglobāveris | conglobāverit | conglobāverimus | conglobāveritis | conglobāverint | |
passive | present | conglobor | conglobāris, conglobāre | conglobātur | conglobāmur | conglobāminī | conglobantur |
imperfect | conglobābar | conglobābāris, conglobābāre | conglobābātur | conglobābāmur | conglobābāminī | conglobābantur | |
future | conglobābor | conglobāberis, conglobābere | conglobābitur | conglobābimur | conglobābiminī | conglobābuntur | |
perfect | conglobātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | conglobātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | conglobātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conglobem | conglobēs | conglobet | conglobēmus | conglobētis | conglobent |
imperfect | conglobārem | conglobārēs | conglobāret | conglobārēmus | conglobārētis | conglobārent | |
perfect | conglobāverim | conglobāverīs | conglobāverit | conglobāverimus | conglobāveritis | conglobāverint | |
pluperfect | conglobāvissem | conglobāvissēs | conglobāvisset | conglobāvissēmus | conglobāvissētis | conglobāvissent | |
passive | present | conglober | conglobēris, conglobēre | conglobētur | conglobēmur | conglobēminī | conglobentur |
imperfect | conglobārer | conglobārēris, conglobārēre | conglobārētur | conglobārēmur | conglobārēminī | conglobārentur | |
perfect | conglobātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | conglobātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | conglobā | — | — | conglobāte | — |
future | — | conglobātō | conglobātō | — | conglobātōte | conglobantō | |
passive | present | — | conglobāre | — | — | conglobāminī | — |
future | — | conglobātor | conglobātor | — | — | conglobantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | conglobāre | conglobāvisse | conglobātūrus esse | conglobārī | conglobātus esse | conglobātum īrī | |
participles | conglobāns | — | conglobātūrus | — | conglobātus | conglobandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
conglobāre | conglobandī | conglobandō | conglobandum | conglobātum | conglobātū |
References
- conglobo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conglobo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conglobo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette