conglacio
Latin
Etymology
From con- + glaciō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈɡla.ki.oː/, [kɔŋˈɡɫa.ki.oː]
Verb
conglaciō (present infinitive conglaciāre, perfect active conglaciāvī, supine conglaciātum); first conjugation
- I freeze (turn to ice)
Conjugation
Conjugation of conglaciō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conglaciō | conglaciās | conglaciat | conglaciāmus | conglaciātis | conglaciant |
imperfect | conglaciābam | conglaciābās | conglaciābat | conglaciābāmus | conglaciābātis | conglaciābant | |
future | conglaciābō | conglaciābis | conglaciābit | conglaciābimus | conglaciābitis | conglaciābunt | |
perfect | conglaciāvī | conglaciāvistī | conglaciāvit | conglaciāvimus | conglaciāvistis | conglaciāvērunt, conglaciāvēre | |
pluperfect | conglaciāveram | conglaciāverās | conglaciāverat | conglaciāverāmus | conglaciāverātis | conglaciāverant | |
future perfect | conglaciāverō | conglaciāveris | conglaciāverit | conglaciāverimus | conglaciāveritis | conglaciāverint | |
passive | present | conglacior | conglaciāris, conglaciāre | conglaciātur | conglaciāmur | conglaciāminī | conglaciantur |
imperfect | conglaciābar | conglaciābāris, conglaciābāre | conglaciābātur | conglaciābāmur | conglaciābāminī | conglaciābantur | |
future | conglaciābor | conglaciāberis, conglaciābere | conglaciābitur | conglaciābimur | conglaciābiminī | conglaciābuntur | |
perfect | conglaciātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | conglaciātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | conglaciātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | conglaciem | conglaciēs | conglaciet | conglaciēmus | conglaciētis | conglacient |
imperfect | conglaciārem | conglaciārēs | conglaciāret | conglaciārēmus | conglaciārētis | conglaciārent | |
perfect | conglaciāverim | conglaciāverīs | conglaciāverit | conglaciāverīmus | conglaciāverītis | conglaciāverint | |
pluperfect | conglaciāvissem | conglaciāvissēs | conglaciāvisset | conglaciāvissēmus | conglaciāvissētis | conglaciāvissent | |
passive | present | conglacier | conglaciēris, conglaciēre | conglaciētur | conglaciēmur | conglaciēminī | conglacientur |
imperfect | conglaciārer | conglaciārēris, conglaciārēre | conglaciārētur | conglaciārēmur | conglaciārēminī | conglaciārentur | |
perfect | conglaciātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | conglaciātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | conglaciā | — | — | conglaciāte | — |
future | — | conglaciātō | conglaciātō | — | conglaciātōte | conglaciantō | |
passive | present | — | conglaciāre | — | — | conglaciāminī | — |
future | — | conglaciātor | conglaciātor | — | — | conglaciantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | conglaciāre | conglaciāvisse | conglaciātūrus esse | conglaciārī | conglaciātus esse | conglaciātum īrī | |
participles | conglaciāns | — | conglaciātūrus | — | conglaciātus | conglaciandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
conglaciandī | conglaciandō | conglaciandum | conglaciandō | conglaciātum | conglaciātū |
References
- conglacio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conglacio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conglacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette