confragosus
Latin
Etymology
From con- + fragōsus (“crashing, rough, uneven”), from frangō (“I break”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.fraˈɡoː.sus/, [kõː.fraˈɡoː.sʊs]
Adjective
cōnfragōsus (feminine cōnfragōsa, neuter cōnfragōsum); first/second declension
- broken, rough, uneven
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnfragōsus | cōnfragōsa | cōnfragōsum | cōnfragōsī | cōnfragōsae | cōnfragōsa | |
Genitive | cōnfragōsī | cōnfragōsae | cōnfragōsī | cōnfragōsōrum | cōnfragōsārum | cōnfragōsōrum | |
Dative | cōnfragōsō | cōnfragōsae | cōnfragōsō | cōnfragōsīs | cōnfragōsīs | cōnfragōsīs | |
Accusative | cōnfragōsum | cōnfragōsam | cōnfragōsum | cōnfragōsōs | cōnfragōsās | cōnfragōsa | |
Ablative | cōnfragōsō | cōnfragōsā | cōnfragōsō | cōnfragōsīs | cōnfragōsīs | cōnfragōsīs | |
Vocative | cōnfragōse | cōnfragōsa | cōnfragōsum | cōnfragōsī | cōnfragōsae | cōnfragōsa |
References
- confragosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- confragosus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- confragosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette