condio
Latin
Etymology
Variation from condō, perhaps through condus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkon.di.oː/, [ˈkɔn̪d̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkon.di.o/, [ˈkɔn̪d̪io]
Verb
condiō (present infinitive condīre, perfect active condīvī or condiī, supine condītum); fourth conjugation
- I season, spice, make savory.
- I embalm
- (figuratively) I cultivate, temper
Conjugation
Conjugation of condiō (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | condiō | condīs | condit | condīmus | condītis | condiunt |
imperfect | condiēbam | condiēbās | condiēbat | condiēbāmus | condiēbātis | condiēbant | |
future | condiam | condiēs | condiet | condiēmus | condiētis | condient | |
perfect | condīvī, condiī | condīvistī, condiistī | condīvit, condiit | condīvimus, condiimus | condīvistis, condiistis | condīvērunt, condīvēre, condiērunt, condiēre | |
pluperfect | condīveram, condieram | condīverās, condierās | condīverat, condierat | condīverāmus, condierāmus | condīverātis, condierātis | condīverant, condierant | |
future perfect | condīverō, condierō | condīveris, condieris | condīverit, condierit | condīverimus, condierimus | condīveritis, condieritis | condīverint, condierint | |
passive | present | condior | condīris, condīre | condītur | condīmur | condīminī | condiuntur |
imperfect | condiēbar | condiēbāris, condiēbāre | condiēbātur | condiēbāmur | condiēbāminī | condiēbantur | |
future | condiar | condiēris, condiēre | condiētur | condiēmur | condiēminī | condientur | |
perfect | condītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | condītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | condītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | condiam | condiās | condiat | condiāmus | condiātis | condiant |
imperfect | condīrem | condīrēs | condīret | condīrēmus | condīrētis | condīrent | |
perfect | condīverim, condierim | condīverīs, condierīs | condīverit, condierit | condīverīmus, condierīmus | condīverītis, condierītis | condīverint, condierint | |
pluperfect | condīvissem, condiissem | condīvissēs, condiissēs | condīvisset, condiisset | condīvissēmus, condiissēmus | condīvissētis, condiissētis | condīvissent, condiissent | |
passive | present | condiar | condiāris, condiāre | condiātur | condiāmur | condiāminī | condiantur |
imperfect | condīrer | condīrēris, condīrēre | condīrētur | condīrēmur | condīrēminī | condīrentur | |
perfect | condītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | condītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | condī | — | — | condīte | — |
future | — | condītō | condītō | — | condītōte | condiuntō | |
passive | present | — | condīre | — | — | condīminī | — |
future | — | condītor | condītor | — | — | condiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | condīre | condīvisse, condiisse | condītūrum esse | condīrī | condītum esse | condītum īrī | |
participles | condiēns | — | condītūrus | — | condītus | condiendus, condiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
condiendī | condiendō | condiendum | condiendō | condītum | condītū |
Derived terms
- condīmentum
- condītiō
- condītor
- condītus
Descendants
- Italian: condire
- Spanish: condir
- Portuguese: condir
References
- “condio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “condio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- condio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) a legislator: legum scriptor, conditor, inventor
- (ambiguous) a legislator: legum scriptor, conditor, inventor