condecir
Spanish
Etymology
Possibly from Latin condecere, but more likely unrelated and rather from con- + decir, or possibly Latin condīcō, condīcere[1]. Compare Portuguese condizer.
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /kondeˈθiɾ/ [kõn̪.d̪eˈθiɾ]
- IPA(key): (Latin America) /kondeˈsiɾ/ [kõn̪.d̪eˈsiɾ]
- Rhymes: -iɾ
- Syllabification: con‧de‧cir
Verb
condecir (first-person singular present condigo, first-person singular preterite condije, past participle condicho)
- to accord
Conjugation
Conjugation of condecir (irregular; e-i alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | condecir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | condiciendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | condicho | condicha | |||||
plural | condichos | condichas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | condigo | condicestú condecísvos | condice | condecimos | condecís | condicen | |
imperfect | condecía | condecías | condecía | condecíamos | condecíais | condecían | |
preterite | condije | condijiste | condijo | condijimos | condijisteis | condijeron | |
future | condeciré, condiré | condecirás, condirás | condecirá, condirá | condeciremos, condiremos | condeciréis, condiréis | condecirán, condirán | |
conditional | condeciría, condiría | condecirías, condirías | condeciría, condiría | condeciríamos, condiríamos | condeciríais, condiríais | condecirían, condirían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | condiga | condigastú condigásvos2 | condiga | condigamos | condigáis | condigan | |
imperfect (ra) | condijera | condijeras | condijera | condijéramos | condijerais | condijeran | |
imperfect (se) | condijese | condijeses | condijese | condijésemos | condijeseis | condijesen | |
future1 | condijere | condijeres | condijere | condijéremos | condijereis | condijeren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | condicetú condecívos | condiga | condigamos | condecid | condigan | ||
negative | no condigas | no condiga | no condigamos | no condigáis | no condigan |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Related terms
- decir
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991) Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further reading
- “condecir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014