concubius
Latin
Etymology
concumbō (“lie with”) + -ius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈku.bi.us/, [kɔŋˈkʊ.bi.ʊs]
Adjective
concubius (feminine concubia, neuter concubium); first/second declension
- Of or belonging to lying in sleep
- Of or belonging to the time of sleep
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concubius | concubia | concubium | concubiī | concubiae | concubia | |
Genitive | concubiī | concubiae | concubiī | concubiōrum | concubiārum | concubiōrum | |
Dative | concubiō | concubiō | concubiīs | ||||
Accusative | concubium | concubiam | concubium | concubiōs | concubiās | concubia | |
Ablative | concubiō | concubiā | concubiō | concubiīs | |||
Vocative | concubie | concubia | concubium | concubiī | concubiae | concubia |
Derived terms
- concubium
References
- concubius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concubius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- concubius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette