concrepo
Latin
Etymology
con- + crepo
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkon.kre.poː/, [ˈkɔŋ.krɛ.poː]
Verb
concrepō (present infinitive concrepāre, perfect active concrepuī, supine concrepitum); first conjugation
- (intransitive) I creak or grate
- (intransitive) I rattle
- (intransitive) I sound, blare (as with lituus)
- (intransitive) I snap one's fingers
- (transitive) I beat
Inflection
Conjugation of concrepo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | concrepō | concrepās | concrepat | concrepāmus | concrepātis | concrepant |
imperfect | concrepābam | concrepābās | concrepābat | concrepābāmus | concrepābātis | concrepābant | |
future | concrepābō | concrepābis | concrepābit | concrepābimus | concrepābitis | concrepābunt | |
perfect | concrepuī | concrepuistī | concrepuit | concrepuimus | concrepuistis | concrepuērunt, concrepuēre | |
pluperfect | concrepueram | concrepuerās | concrepuerat | concrepuerāmus | concrepuerātis | concrepuerant | |
future perfect | concrepuerō | concrepueris | concrepuerit | concrepuerimus | concrepueritis | concrepuerint | |
passive | present | concrepor | concrepāris, concrepāre | concrepātur | concrepāmur | concrepāminī | concrepantur |
imperfect | concrepābar | concrepābāris, concrepābāre | concrepābātur | concrepābāmur | concrepābāminī | concrepābantur | |
future | concrepābor | concrepāberis, concrepābere | concrepābitur | concrepābimur | concrepābiminī | concrepābuntur | |
perfect | concrepitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | concrepitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | concrepitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | concrepem | concrepēs | concrepet | concrepēmus | concrepētis | concrepent |
imperfect | concrepārem | concrepārēs | concrepāret | concrepārēmus | concrepārētis | concrepārent | |
perfect | concrepuerim | concrepuerīs | concrepuerit | concrepuerimus | concrepueritis | concrepuerint | |
pluperfect | concrepuissem | concrepuissēs | concrepuisset | concrepuissēmus | concrepuissētis | concrepuissent | |
passive | present | concreper | concrepēris, concrepēre | concrepētur | concrepēmur | concrepēminī | concrepentur |
imperfect | concrepārer | concrepārēris, concrepārēre | concrepārētur | concrepārēmur | concrepārēminī | concrepārentur | |
perfect | concrepitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | concrepitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | concrepā | — | — | concrepāte | — |
future | — | concrepātō | concrepātō | — | concrepātōte | concrepantō | |
passive | present | — | concrepāre | — | — | concrepāminī | — |
future | — | concrepātor | concrepātor | — | — | concrepantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | concrepāre | concrepuisse | concrepitūrus esse | concrepārī | concrepitus esse | concrepitum īrī | |
participles | concrepāns | — | concrepitūrus | — | concrepitus | concrepandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
concrepāre | concrepandī | concrepandō | concrepandum | concrepitum | concrepitū |
References
- concrepo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concrepo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- concrepo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette