concreans
Latin
Etymology
Present participle of concreō
Participle
concreāns m, f, n (genitive concreantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | concreāns | concreāns | concreantēs | concreantia | |
Genitive | concreantis | concreantis | concreantium | concreantium | |
Dative | concreantī | concreantī | concreantibus | concreantibus | |
Accusative | concreantem | concreāns | concreantēs, concreantīs | concreantia | |
Ablative | concreante, concreantī1 | concreante, concreantī1 | concreantibus | concreantibus | |
Vocative | concreāns | concreāns | concreantēs | concreantia |
1When used purely as an adjective.