concinnitas
Latin
Etymology
From concinnus (“skilfully put together or joined”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈkin.ni.taːs/, [kɔŋˈkɪn.nɪ.taːs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈt͡ʃin.ni.tas/
Noun
concinnitās f (genitive concinnitātis); third declension
- An elegant or skillful joining of several things; beauty of style.
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concinnitās | concinnitātēs |
Genitive | concinnitātis | concinnitātum |
Dative | concinnitātī | concinnitātibus |
Accusative | concinnitātem | concinnitātēs |
Ablative | concinnitāte | concinnitātibus |
Vocative | concinnitās | concinnitātēs |
Synonyms
- (beauty of style): concinnitūdō
Related terms
- concinnitous
- concinnāticius
- concinnātiō
- concinnātor
- concinnē
- concinniter
- concinnitūdō
- concinnō
- concinnus
Descendants
- Catalan: concinnitat
- English: concinnity
- Italian: concinnità
- Spanish: concinidad
References
- concinnitas in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concinnitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette