concettare
Italian
Verb
concettàre (first-person singular present concètto, first-person singular past historic concettài, past participle concettàto, auxiliary avére)
- (rare, intransitive) to conceive (of complex, ingenious ideas, concepts, etc.) [auxiliary avere]
Conjugation
Conjugation of concettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | concettàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | concettàndo | |||
present participle | concettànte | past participle | concettàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | concètto | concètti | concètta | concettiàmo | concettàte | concèttano |
imperfect | concettàvo | concettàvi | concettàva | concettavàmo | concettavàte | concettàvano |
past historic | concettài | concettàsti | concettò | concettàmmo | concettàste | concettàrono |
future | concetterò | concetterài | concetterà | concetterémo | concetteréte | concetterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | concetterèi | concetterésti | concetterèbbe, concetterébbe | concetterémmo | concetteréste | concetterèbbero, concetterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | concètti | concètti | concètti | concettiàmo | concettiàte | concèttino |
imperfect | concettàssi | concettàssi | concettàsse | concettàssimo | concettàste | concettàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
concètta | concètti | concettiàmo | concettàte | concèttino | ||
negative imperative | non concettàre | non concètti | non concettiàmo | non concettàte | non concèttino |
Anagrams
- concertate, concetterà, concretate, tecnocrate