concena
Latin
Etymology
con- (“with”) + cēna (“dinner, meal”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈkeː.na/, [kɔŋˈkeːnä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈt͡ʃe.na/, [kɔn̠ʲˈt͡ʃɛːnä]
Noun
concēna f (genitive concēnae); first declension
- a meal or banquet guest, convive
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concēna | concēnae |
Genitive | concēnae | concēnārum |
Dative | concēnae | concēnīs |
Accusative | concēnam | concēnās |
Ablative | concēnā | concēnīs |
Vocative | concēna | concēnae |
Related terms
- cēnātiō
- cēnātor
- cēnātus
- cēnō
- concēnātiō
References
- concena in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette