conbibitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conbibō
Participle
conbibitus m (feminine conbibita, neuter conbibitum); first/second declension
- Alternative spelling of combibitus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conbibitus | conbibita | conbibitum | conbibitī | conbibitae | conbibita | |
Genitive | conbibitī | conbibitae | conbibitī | conbibitōrum | conbibitārum | conbibitōrum | |
Dative | conbibitō | conbibitae | conbibitō | conbibitīs | conbibitīs | conbibitīs | |
Accusative | conbibitum | conbibitam | conbibitum | conbibitōs | conbibitās | conbibita | |
Ablative | conbibitō | conbibitā | conbibitō | conbibitīs | conbibitīs | conbibitīs | |
Vocative | conbibite | conbibita | conbibitum | conbibitī | conbibitae | conbibita |