compitalis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kom.piˈtaː.lis/, [kɔm.pɪˈtaː.lɪs]
Adjective
compitālis (neuter compitāle); third declension
- crossroads (attributive)
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | compitālis | compitāle | compitālēs | compitālia | |
Genitive | compitālis | compitālis | compitālium | compitālium | |
Dative | compitālī | compitālī | compitālibus | compitālibus | |
Accusative | compitālem | compitāle | compitālēs, compitālīs | compitālia | |
Ablative | compitālī | compitālī | compitālibus | compitālibus | |
Vocative | compitālis | compitāle | compitālēs | compitālia |
Noun
compitālis
- genitive singular of compitāles
- accusative plural of compitāles
Related terms
- compitāles
- compitum
References
- compitalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- compitalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette