adaptabilis
Latin
Etymology
From adaptō, adaptāre (“adapt”) + -bilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.dapˈtaː.bi.lis/, [äd̪äpˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /a.dapˈta.bi.lis/, [äd̪äpˈt̪äːbilis]
Adjective
adaptābilis (neuter adaptābile); third-declension two-termination adjective
- adaptable, that may adapt, that may be adapted.
- 1564, Nicolaus Everardus, Loci argumentorum legales, p. 81:
- Exceptio quando ponitur post plures casus et non potest adaptari nisi ad unus illorum debet sic intelligi ut excipiat solum quo ad illum casum cui est adaptabilis.
- When an exception is placed after several cases and it is not possible to adapt it except to one of them, one ought thusly to understand that it exempts only as far as that case to which it is adaptable.
- Exceptio quando ponitur post plures casus et non potest adaptari nisi ad unus illorum debet sic intelligi ut excipiat solum quo ad illum casum cui est adaptabilis.
- 1564, Nicolaus Everardus, Loci argumentorum legales, p. 81:
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adaptābilis | adaptābile | adaptābilēs | adaptābilia | |
Genitive | adaptābilis | adaptābilium | |||
Dative | adaptābilī | adaptābilibus | |||
Accusative | adaptābilem | adaptābile | adaptābilēs adaptābilīs | adaptābilia | |
Ablative | adaptābilī | adaptābilibus | |||
Vocative | adaptābilis | adaptābile | adaptābilēs | adaptābilia |
Descendants
- English: adaptable
References
- adaptabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- adaptabilis in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016