compadrar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /kompaˈdɾaɾ/ [kõm.paˈð̞ɾaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: com‧pa‧drar
Verb
compadrar (first-person singular present compadro, first-person singular preterite compadré, past participle compadrado)
- (intransitive) to become godparents or godchildren
- (intransitive) to become good friends with; to buddy up
Conjugation
Conjugation of compadrar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | compadrar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | compadrando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | compadrado | compadrada | |||||
plural | compadrados | compadradas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | compadro | compadrastú compadrásvos | compadra | compadramos | compadráis | compadran | |
imperfect | compadraba | compadrabas | compadraba | compadrábamos | compadrabais | compadraban | |
preterite | compadré | compadraste | compadró | compadramos | compadrasteis | compadraron | |
future | compadraré | compadrarás | compadrará | compadraremos | compadraréis | compadrarán | |
conditional | compadraría | compadrarías | compadraría | compadraríamos | compadraríais | compadrarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | compadre | compadrestú compadrésvos2 | compadre | compadremos | compadréis | compadren | |
imperfect (ra) | compadrara | compadraras | compadrara | compadráramos | compadrarais | compadraran | |
imperfect (se) | compadrase | compadrases | compadrase | compadrásemos | compadraseis | compadrasen | |
future1 | compadrare | compadrares | compadrare | compadráremos | compadrareis | compadraren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | compadratú compadrávos | compadre | compadremos | compadrad | compadren | ||
negative | no compadres | no compadre | no compadremos | no compadréis | no compadren |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of compadrar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive compadrar | |||||||
dative | compadrarme | compadrarte | compadrarle, compadrarse | compadrarnos | compadraros | compadrarles, compadrarse | |
accusative | compadrarme | compadrarte | compadrarlo, compadrarla, compadrarse | compadrarnos | compadraros | compadrarlos, compadrarlas, compadrarse | |
with gerund compadrando | |||||||
dative | compadrándome | compadrándote | compadrándole, compadrándose | compadrándonos | compadrándoos | compadrándoles, compadrándose | |
accusative | compadrándome | compadrándote | compadrándolo, compadrándola, compadrándose | compadrándonos | compadrándoos | compadrándolos, compadrándolas, compadrándose | |
with informal second-person singular tú imperative compadra | |||||||
dative | compádrame | compádrate | compádrale | compádranos | not used | compádrales | |
accusative | compádrame | compádrate | compádralo, compádrala | compádranos | not used | compádralos, compádralas | |
with informal second-person singular vos imperative compadrá | |||||||
dative | compadrame | compadrate | compadrale | compadranos | not used | compadrales | |
accusative | compadrame | compadrate | compadralo, compadrala | compadranos | not used | compadralos, compadralas | |
with formal second-person singular imperative compadre | |||||||
dative | compádreme | not used | compádrele, compádrese | compádrenos | not used | compádreles | |
accusative | compádreme | not used | compádrelo, compádrela, compádrese | compádrenos | not used | compádrelos, compádrelas | |
with first-person plural imperative compadremos | |||||||
dative | not used | compadrémoste | compadrémosle | compadrémonos | compadrémoos | compadrémosles | |
accusative | not used | compadrémoste | compadrémoslo, compadrémosla | compadrémonos | compadrémoos | compadrémoslos, compadrémoslas | |
with informal second-person plural imperative compadrad | |||||||
dative | compadradme | not used | compadradle | compadradnos | compadraos | compadradles | |
accusative | compadradme | not used | compadradlo, compadradla | compadradnos | compadraos | compadradlos, compadradlas | |
with formal second-person plural imperative compadren | |||||||
dative | compádrenme | not used | compádrenle | compádrennos | not used | compádrenles, compádrense | |
accusative | compádrenme | not used | compádrenlo, compádrenla | compádrennos | not used | compádrenlos, compádrenlas, compádrense |
Further reading
- “compadrar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014