commonefacio
Latin
Etymology
From commoneō + faciō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kom.mo.neˈfa.ki.oː/, [kɔm.mɔ.nɛˈfa.ki.oː]
Verb
commonefaciō (present infinitive commonefacere, perfect active commonefēcī, supine commonefactum); third conjugation iō-variant, irregular passive voice
- I remind (forcibly), warn or admonish
Inflection
Conjugation of commonefacio (third conjugation iō-variant, irregular and suppletive in the passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | commonefaciō | commonefacis | commonefacit | commonefacimus | commonefacitis | commonefaciunt |
imperfect | commonefaciēbam | commonefaciēbās | commonefaciēbat | commonefaciēbāmus | commonefaciēbātis | commonefaciēbant | |
future | commonefaciam | commonefaciēs | commonefaciet | commonefaciēmus | commonefaciētis | commonefacient | |
perfect | commonefēcī | commonefēcistī | commonefēcit | commonefēcimus | commonefēcistis | commonefēcērunt, commonefēcēre | |
pluperfect | commonefēceram | commonefēcerās | commonefēcerat | commonefēcerāmus | commonefēcerātis | commonefēcerant | |
future perfect | commonefēcerō | commonefēceris | commonefēcerit | commonefēcerimus | commonefēceritis | commonefēcerint | |
passive | present | commonefīō | commonefīs | commonefit | commonefīmus | commonefītis | commonefīunt |
imperfect | commonefīēbam | commonefīēbās | commonefīēbat | commonefīēbāmus | commonefīēbātis | commonefīēbant | |
future | commonefīam | commonefīēs | commonefīet | commonefīēmus | commonefīētis | commonefīent | |
perfect | commonefactus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | commonefactus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | commonefactus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | commonefaciam | commonefaciās | commonefaciat | commonefaciāmus | commonefaciātis | commonefaciant |
imperfect | commonefacerem | commonefacerēs | commonefaceret | commonefacerēmus | commonefacerētis | commonefacerent | |
perfect | commonefēcerim | commonefēcerīs | commonefēcerit | commonefēcerimus | commonefēceritis | commonefēcerint | |
pluperfect | commonefēcissem | commonefēcissēs | commonefēcisset | commonefēcissēmus | commonefēcissētis | commonefēcissent | |
passive | present | commonefīam | commonefīās | commonefīat | commonefīāmus | commonefīātis | commonefīant |
imperfect | commonefierem | commonefierēs | commonefieret | commonefierēmus | commonefierētis | commonefierent | |
perfect | commonefactus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | commonefactus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | commoneface | — | — | commonefacite | — |
future | — | commonefacitō | commonefacitō | — | commonefacitōte | commonefaciuntō | |
passive | present | — | commonefī | — | — | commonefīte | — |
future | — | commonefītō | commonefītō | — | commonefītōte | commonefīuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | commonefacere | commonefēcisse | commonefactūrus esse | commonefierī | commonefactus esse | commonefactum īrī | |
participles | commonefaciēns | — | commonefactūrus | — | commonefactus | commonefaciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
commonefacere | commonefaciendī | commonefaciendō | commonefaciendum | commonefactum | commonefactū |
References
- commonefacio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- commonefacio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- commonefacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette