commolitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of commolō
Participle
commolitus m (feminine commolita, neuter commolitum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commolitus | commolita | commolitum | commolitī | commolitae | commolita | |
Genitive | commolitī | commolitae | commolitī | commolitōrum | commolitārum | commolitōrum | |
Dative | commolitō | commolitae | commolitō | commolitīs | commolitīs | commolitīs | |
Accusative | commolitum | commolitam | commolitum | commolitōs | commolitās | commolita | |
Ablative | commolitō | commolitā | commolitō | commolitīs | commolitīs | commolitīs | |
Vocative | commolite | commolita | commolitum | commolitī | commolitae | commolita |
References
- commolitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press