commentum
Latin
Etymology
From commentus, past participle of comminiscor.
Noun
commentum n (genitive commentī); second declension
- invention
- design, scheme
- fabrication, fiction
- Synonym: mendācium
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | commentum | commenta |
Genitive | commentī | commentōrum |
Dative | commentō | commentīs |
Accusative | commentum | commenta |
Ablative | commentō | commentīs |
Vocative | commentum | commenta |
Related terms
- comminiscor
Descendants
- Italian: commento
- Sicilian: cummentu
References
- “commentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commentum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- commentum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- commentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- extravagant fictions of fancy: opinionum commenta, ineptiae, monstra, portenta
- chimeras: opinionum commenta (N. D. 2. 2. 5)
- extravagant fictions of fancy: opinionum commenta, ineptiae, monstra, portenta