commendaticius
Latin
Alternative forms
- commendatitius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kom.men.daːˈti.ki.us/, [kɔm.mɛn.daːˈtɪ.ki.ʊs]
Adjective
commendāticius (feminine commendāticia, neuter commendāticium); first/second declension
- commendatory
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commendāticius | commendāticia | commendāticium | commendāticiī | commendāticiae | commendāticia | |
Genitive | commendāticiī | commendāticiae | commendāticiī | commendāticiōrum | commendāticiārum | commendāticiōrum | |
Dative | commendāticiō | commendāticiae | commendāticiō | commendāticiīs | commendāticiīs | commendāticiīs | |
Accusative | commendāticium | commendāticiam | commendāticium | commendāticiōs | commendāticiās | commendāticia | |
Ablative | commendāticiō | commendāticiā | commendāticiō | commendāticiīs | commendāticiīs | commendāticiīs | |
Vocative | commendāticie | commendāticia | commendāticium | commendāticiī | commendāticiae | commendāticia |
Related terms
- commendātiō
References
- commendaticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- commendaticius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- commendaticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette