adalligo
Latin
Etymology
From ad- (“near, at; towards, to”) + alligō (“bind up or around; hinder, detain”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈdal.li.ɡoː/, [aˈdal.lɪ.ɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /aˈdal.li.ɡo/
Audio (ecclesiastical) (file)
Verb
adalligō (present infinitive adalligāre, perfect active adalligāvī, supine adalligātum); first conjugation
- (transitive) I bind, fasten or attach to.
Inflection
Conjugation of adalligo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | adalligō | adalligās | adalligat | adalligāmus | adalligātis | adalligant |
imperfect | adalligābam | adalligābās | adalligābat | adalligābāmus | adalligābātis | adalligābant | |
future | adalligābō | adalligābis | adalligābit | adalligābimus | adalligābitis | adalligābunt | |
perfect | adalligāvī | adalligāvistī | adalligāvit | adalligāvimus | adalligāvistis | adalligāvērunt, adalligāvēre | |
pluperfect | adalligāveram | adalligāverās | adalligāverat | adalligāverāmus | adalligāverātis | adalligāverant | |
future perfect | adalligāverō | adalligāveris | adalligāverit | adalligāverimus | adalligāveritis | adalligāverint | |
passive | present | adalligor | adalligāris, adalligāre | adalligātur | adalligāmur | adalligāminī | adalligantur |
imperfect | adalligābar | adalligābāris, adalligābāre | adalligābātur | adalligābāmur | adalligābāminī | adalligābantur | |
future | adalligābor | adalligāberis, adalligābere | adalligābitur | adalligābimur | adalligābiminī | adalligābuntur | |
perfect | adalligātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | adalligātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | adalligātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | adalligem | adalligēs | adalliget | adalligēmus | adalligētis | adalligent |
imperfect | adalligārem | adalligārēs | adalligāret | adalligārēmus | adalligārētis | adalligārent | |
perfect | adalligāverim | adalligāverīs | adalligāverit | adalligāverimus | adalligāveritis | adalligāverint | |
pluperfect | adalligāvissem | adalligāvissēs | adalligāvisset | adalligāvissēmus | adalligāvissētis | adalligāvissent | |
passive | present | adalliger | adalligēris, adalligēre | adalligētur | adalligēmur | adalligēminī | adalligentur |
imperfect | adalligārer | adalligārēris, adalligārēre | adalligārētur | adalligārēmur | adalligārēminī | adalligārentur | |
perfect | adalligātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | adalligātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | adalligā | — | — | adalligāte | — |
future | — | adalligātō | adalligātō | — | adalligātōte | adalligantō | |
passive | present | — | adalligāre | — | — | adalligāminī | — |
future | — | adalligātor | adalligātor | — | — | adalligantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | adalligāre | adalligāvisse | adalligātūrus esse | adalligārī | adalligātus esse | adalligātum īrī | |
participles | adalligāns | — | adalligātūrus | — | adalligātus | adalligandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
adalligāre | adalligandī | adalligandō | adalligandum | adalligātum | adalligātū |
References
- adalligo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adalligo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette