coluviu
Romanian
Etymology
From French colluvium
Noun
coluviu n (uncountable)
- colluvium
Declension
declension of coluviu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) coluviu | coluviul |
genitive/dative | (unui) coluviu | coluviului |
vocative | coluviule |