aczkoli
Old Polish
Etymology
From acz. (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in 1450.
Conjunction
aczkoli
- Contrastive conjunction; although
- Permissive adverbial; although
Descendants
- Polish: aczkoli
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczkoli”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish aczkoli. First attested in 1450.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /at͡ʂˈkɔ.li/
- Rhymes: -ɔli
- Syllabification: acz‧ko‧li
Conjunction
aczkoli
- (obsolete) Contrastive conjunction; although
- (obsolete) Permissive adverbial; although
Related terms
conjunctions/particles
- acz
- (Middle Polish) aczci
- (Middle Polish) aczej
- (Middle Polish) aczkolek
- (Middle Polish) aczkolwie
- aczkolwiek
- (Middle Polish) aczkolwiekci
- (Middle Polish) aczkolwiekciem
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczkoli”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
- aczkoli in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aczkoli in Polish dictionaries at PWN
- “aczkoli”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “aczkoli”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “aczkoli”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aczkoli”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 6