coita
See also: coïta
Galician
Etymology 1
From coitar (“to afflict”), from Vulgar Latin *cōctare, from Latin coactus (“forced”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkojta̝/
Noun
coita f (plural coitas)
- sorrow, grief
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. A Coruña: Fundación Barrié, page 731:
- Et cõ grã coyta que auía, metíose sobre mar, cõ grandes cõpañas, porlo yr buscar, et tãto singlarõ, a rremos et a treu, ata que chegarõ alý hu el iazía soterrado
- With great grief, he went into the sea with a large army, for searching for him, and they navigated for a long time, on oars and sails, until they arrived there where he was buried
- Et cõ grã coyta que auía, metíose sobre mar, cõ grandes cõpañas, porlo yr buscar, et tãto singlarõ, a rremos et a treu, ata que chegarõ alý hu el iazía soterrado
- 1845, Alberto Camino, O desconsolo:
- Xa non iremos mais po-los roleiros
- en compaña amorosa áas moras, non.
- Nin baixo dos follosos ameneiros
- as coitas che direi do corazon.
- We'll no longer go by the hedges
- in loving company [searching] for blackberries, no.
- Nor under the leafy alders
- the afflictions of the heart I'll tell you.
- Synonyms: mágoa, pena
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. A Coruña: Fundación Barrié, page 731:
Related terms
- coitado
Alternative forms
- decoita
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkojta̝/
Noun
coita f (plural coitas)
- (agriculture) fallow
- Synonym: barbeito
Related terms
- coitío
References
- “coyta” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “coyta” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “coita” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “coita” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “coita” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Cf. Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “cuita”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Adjective
coita
- (dated) feminine singular of coito
Verb
coita
- inflection of coitar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative